कशाला उगाच..जाऊ देत!

सदर लेखामधे सद्यपरिस्थितीवर भाष्य करण्याचा प्रयत्न केला आहे, ह्यामधून कोणत्याही एका व्यक्तीला किंवा समुहाला दुखावण्याचा हेतू नाही.

भारताच्या राजधानीत बसमधे झालेला गँगरेप, दादरला गर्दीच्या रस्त्यावर कोयत्याने केलेले क्रूर वार, दिवसाढवळ्या घरामधे घुसून अंगावर जंतूनाशक टाकून पेटवून देणं, दिवसागणिक असंख्य अल्पवयीन मुलींवर होणारे बलात्कार आणि बाहेरच्या दुनियेबरोबरच घरामधे देखील वाढत जाणारी असुरक्षितता! रोजची वर्तमानपत्रं, टीव्हीवाले ह्या आणि अशाच प्रकारच्या बातम्या सगळीकडे सांगत एकच प्रश्न विचारत आहेत आपली मुलगी, बायको, वहिनी आणि कोणतीही ’स्त्री’ आज आपल्या देशातल्या कोणत्याच घरात, मोहल्ल्यात, शहरात ’सुरक्षित’ का नाहीये??!!

गर्दीची जागा असू देत नाहीतर शांत-सामसूम रस्ता, पहाट-दिवस-संध्याकाळ असू देत नाहीतर रात्र, एकटयाने बाहेर पडलेली स्त्री असू देत नाहीतर कोणासोबत असू देत..कोणत्याही परिस्थितीमधे तिच्यावर हल्ला होण्याची शक्यता नाकारता येत नाही इतकी भयानक वेळ आता आली आहे.

किती आणि कशाप्रकारे स्त्रीने स्वत:चं रक्षण करायचं? मिरची-पूड ठेवली, कराटेचं प्रशिक्षण घेतलं, अगदी शरीराचा एकही भाग दिसणार नाही असे कपडे केले, सर्वतोपरी काळजी घेतली तरीही तिच्यावरचे हल्ले कमी झाले नाहीत. बाहेर जाणं बंद केलं तर घरातल्यांनी सुध्दा मोकळा श्वास घेऊ दिला नाही. जगायचं तरी कसं तिने!

ही झाली नाण्याची एक बाजू पण दुसरी बाजू काय म्हणते तर ’मुलगी वाचवा’!
तुम्ही बघितलं / ऐकलं असेल गेल्या काही महिन्यांपासून ’लेक / मुलगी वाचवा, तिला ह्या जगात येऊ द्या’ म्हणून सगळीकडे जोरदार शेरेबाजीवजा प्रयत्न सुरू आहेत म्हणजे टीव्हीवर, वेगवेगळ्या प्रभागाच्या नेत्यांच्या शुभेच्छा फलकांवर वगैरे दिसून येत आहे. सुरूवातीला आमिर खानच्या सत्यमेव जयतेचा परिणाम म्हणून लिंगनिदान करून गर्भपात करवून देणा-या भरपूर दवाखान्यांवर छापे घातले गेले, डॉक्टर्सवर कार्यवाही केली गेली वगैरे वगैरे. त्यामुळे लोकांमधे थोडी जागरूकता आली पण खरंच कितपत मुली जन्म घेऊ शकल्या देवालाचा ठाऊक!

खरं तर कशाला जन्माला घालायचं मुलींना सांगा पाहू! तिला जन्माला घालायचं, शिकवायचं, निसर्गाचक्रानुसार ती वयात आली की तिच्या होणा-या शारीरीक-मानसिक त्रासांवर जमेल तशी फुंकर घालत, घरातल्या-आजूबाजूच्यांच्या वखवखलेल्या नजरांपासून पदोपदी तिची जपणूक करत तिला वाढवायचं-मोठं करायचं आणि एक दिवस समाजरूढी म्हणून तिचं लग्न लाउन द्यायचं. तिचं जर नशीब चांगलं असेल तर तिच्या सासरकडची मंडळी चांगली असतील नाहीतर तिथे तिचा मानसिक-शारीरीक छळ सुरू होणार! लग्न होण्याआधी कितीही कर्तुत्ववान असणारी स्त्री सासरी गेल्यावर सगळं कर्तुत्व चुलीत घालून घरच्यांसाठी राबणार पण त्याचा मोबदला म्हणून तिला कौतुकाची थाप मिळेल की नाही ही शंकाच आहे. नवरा जर तिला समजावून घेऊन तिला मदत करणारा असेल तरच ती स्त्री आयुष्य ख-या अर्थाने जगू शकते नाहीतर तिची मानसिक कुचंबना सुरूच राहते अगदी मरेपर्यंत!

आश्चर्य हे आहे की आजही, अजुनही एखाद्या स्त्रीला तिच्या स्वत:च्या घरामधेच मान-सन्मान दिला जात नाही. आपला समाजही असाच आहे की ज्याने ’स्त्रीयांचं काय कौतुक करायचं, तेच तर त्यांचं काम आहे’ असं म्हणून पिढयानपिढया हा कित्ता गिरविला आहे आणि स्त्री-पुरूष हे समान आहेत हे सत्य जणू पुसून टाकलं आहे. स्त्री ही फक्त उपभोगाची वस्तू आहे हेच पुरूषांच्या मनावर बिंबवलं गेलं आहे, जात आहे. नैसर्गिकरित्या स्त्री आणि पुरूष दोघांनाही एकमेकांची तितकीच गरज आहे पण ही गोष्ट दुर्लक्षित करून फक्त पुरूषाला जेंव्हा गरज आहे तेंव्हा तो स्त्रीचा वापर करू शकतो हे समीकरण पक्क झालं आहे! तसं बघितलं तर पुरूष अगदी जन्म घेण्यासाठीसुध्दा स्त्रीवरच अवलंबून आहे पण एकदा ह्या जगात आल्यावर त्याला ह्या गोष्टीचा विसर पडतो अन जिच्याशिवाय आपलं पानदेखील हलू शकत नाही अशा स्त्रीवरच कुरघोडी करत मर्दुमकी गाजवत राहतो.

पण मग स्त्रीने तिच्यावर होणा-या प्रत्येक अत्याचाराला वाचा फोडायला हवी पण दुर्दैव तिथेही तिचाच घात करतं कारण न्यायनिवाडा करणारी बहुसंख्य मंडळी हीसुध्दा पुरूषच असतात! ज्यांच्याकडे दाद मागायची तेच लोकं तिच्या अब्रूचे धिंडवडे काढायला बघतात. बलात्कार झालेल्या अर्ध्याअधिक तरूणी पोलिसामधे जाऊन तक्रार नोंदवत नाहीत कारण कोर्टात केस गेल्यावर तिच्यासोबत घडलेल्या अतिप्रसंगापेक्षा तो प्रसंग कथन करण्याच्या मरणयातना जास्त असतात. एखादीने नेटाने अशी केस लढवली तरी गुन्हेगाराला अगदी क्षुल्लक शिक्षा होते, तो शिक्षा भोगून पुन्हा एकदा निधडया छातीने समाजात वावरतो पण ती मुलगी मात्र समाजाच्या तिरस्कारीत नजरांनी आयुष्यभर घायाळ होत राहते.

म्हणूनच वाटतं, कशाला उगाच मुलगी जन्माला घालायची. ती म्हातारी मंडळी म्हणतात तेच बरोबर आहे, मुलगी होऊच द्यायची नाही म्हणजे पुढच्या गोष्टी आपोआपच टळतात!

जाऊ देत, लेट दिस वर्ल्ड बी ऑफ मेन ओन्ली...