आज सकाळी ॐकार म्हणून झाल्यावर डोळे बंद करुन बसले होते काही क्षण आणि अचानक असं वाटलं की मी माझ्या शाळेच्या पटांगणात वर्गाच्या रांगेत बसलेली आहे :)
रोज सकाळी प्रार्थना, प्रतिज्ञा म्हणून झाल्यावर सगळ्यांना आहे त्या जागेवर मातीमधे बसावं लागायचं.
माइकवरुन एक मॅडम सुचना द्यायला सुरूवात करायच्या आणि त्यानुसार आम्ही डोळे मिटून, पाठीचा कणा ताठ करुन ॐकार म्हणायला सुरूवात करायचो.जेंव्हा पटांगणातल्या सगळ्या विद्यार्थिनी ॐकार म्हणत असायच्या तेंव्हा अगदी श्वास संपेपर्यंत होणारा म् चा उच्चार अजूनही कानात घुमत आहे.:):) मस्त वाटलं खूप वर्षांनी शाळेची अशी आठवण झाली
No comments:
Post a Comment